دموکراسی سبز

۱۳۸۸ دی ۱۹, شنبه

آب گل آلود و خیل ماهیگیران...!!!


آب گل آلود و خیل ماهیگیران...!!!


سلام

امروز بعد از مدتها پایین و بالا رفتن و در هجوم پارازیت های کودتاچیان بر امواج آزاد خبری توانستم BBCpersian را از طریق ماهواره یوتلست W3 دریافت کنم، وقتی این شبکه رو با فرکانس مشخص خودش جستجو کردم دو شبکه فارسی زبان دیگه که برای دوستان نا آشنا هم نیست باز شد، شبکه سیمای آزادی و کانال 1 ، خیلی وقت بود که چشمم به جمال مجری های با حجاب شبکه سیمای آزادی نخورده بود، فکر کنم آخرین بار زمانی بود که هنوز شبکه های فارسی زبان بر روی هاتبر آنچنان تولید مثل نکرده بودند، کمی نگاه کردن و تأمل کردن به برنامه های این دو شبکه یعنی سیمای آزادی و کانال 1 سوال جالب یا به عبارت دیگه موضوع جالبی برام پیش اومد. پیش خودم گفتم واقعاً این چندین سال این شبکه ها که به قول خودشون اونطرف آب برای آزادی و یا سلطنت یا هر چیز مبارزه کردن و هر دفه کاسه گدائی دستشون گرفت و التماس کنان خرج و مخارج خودشون و شبکه های خودشون رو در آوردن چه کار مثبتی انجام دادن که حالا با کاسه داغتر از آش شدن همینطور و بدونه وقفه دارن صحنه های راهپیمایی ها و مبارزات جنبش سبز رو داخل ایران نشون میدن و تمام این اتفاقات رو میگزارن به پای خودشون ؟!

آقای مسعود رجبی خیلی زود فراموش کردن زمانی که برادرانه صدام حسین رو در آغوش میکشید و صدام حسین برادران و خواهرانش رو در همان لحظه در ایران زیر باران بمب و گلوله قرار داده بود، یادشون رفته همون شهرام همایون زمان انتخابات چقدر گلوی خودش رو پاره کرد و میگفت : مردم نروید رای بدهید موسوی -کروبی - رضایی و احمدی نژاد همه از یک قماش هستند و با هم فرقی ندارند و ... حالا آمده اند میخواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند...! ادعای رهبری جنبش مردمی ایران رو دارند ...!

بعد از تمام این گفته ها و نوشته ها و حرفهای نگفته ای که نه بر زبان جاری شد و نه بر قلم و نه توانستم تایپ کنم کمی دلم به حال ندا ها و سهراب های ایران سوخت، که عاشقانه و معصومانه روبروی گلوله ها و شکنجه ها ایستادند تا راه آزادی برای ایران هموار تر شود، دلم برای همه کسانی که تمام احساس خود را در زمان انتخابات و بعد از آن برای سربلندی و شرافت ایران گذاشتند لرزید، و کمی ترسیدم که فردا چه خواهد شد، آیاد اگر این آب از این گل آلوده تر شود با هجوم ماهیگیران گرسه و البته بی منطق و درنده چه باید کرد؟!

البته این موضوع را اضافه کنم که من حساب همه کسانی که در خارج از ایران برای آزادی و دموکراسی ایران مبازه میکننده یکسان ندانسته و البته احساس را بجای منطق قاضی قرار نداده و این موضوع را برای خود آشکار میدانم که هستند کسانی که برای آزادی ایران آنچنان در هجوم ضربه ها و حربه ها قرار گرفتند که لاجرن مجبور به ترک وطن شدند و پا به پای جنبش سبز مردم ایران قدم برداشتند.

آنچه امروز پیش روی خود میبینم تنها هوشیاری در مقابل بادها و طوفانهایی است که در طول مسیر جنبش سبز ممکن است ضربه ای به این جنبش وارد کند، باید تجربه انقلاب اسلامی را در نظر گرفت و نگذاشت که چون انقلاب اسلامی جنبش سبز نیز از مسیر خود منحرف شود.

آنچه در این مطلب مطالعه کردید کمی نگرانی و درد دل بود، که شاید امیدوار تر از همشته به عاقبت کار خویش شوم.




این مطلب از نویسنده است و مسئولیت آن را به عهده می گیرد
(استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع بلا مانع است)
©® http: //
green-democracy.blogsky.com
©® http: //
green-road.blogsky.com
E-mail: green_democracy@yahoo.com


...........................................................................................................................a.r.s

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر