( یاداشت یک وبلاگ نویس در آستانه دهه فجر88)
دهه فجر88 آمد، در روزهای گذشته اتفاقات زیادی رخ داد، اعدام دو تن از متهمان دادگاه حوادث بعد از انتخابات که البته بیشتر شبیه یک بازی بود برای ترساندن مردم، گفته های احمد جنتی در نماز جمعه تهران و تشکر وصف ناپذیر او از قوه قضائیه و شخص صادق لاریجانی نوگل تازه آیت اله شده به خاطر این عدام ها و البته اعتراف احمد جنتی در مرود وجود ضعف در سیستم حاکم در برخورد با حوادث اخیر، در روزهای گذشته میر حسین به دیدار مهدی کروبی رفت در گفته گوئی بیانیه وار اعدام دوتن از متهمان دادگاه حوادث بعد از انتخابات را به نوعی محکوم کرده و این نوع برخود نظام را نادرست دانستند، اما این یاداشت موضوع دیگیر دارد.
انقلاب 57 خدمت یا فریب، تغییر یا تحقیر؟
از کودکی وقتی اسم دهه فجر می آمد سرود انقلابی ( بوی گل و سوسن و یاسمن آمد... ) به خاطرم می آمد، یاد آن لحظه و آن صحنه هایی که من و هم نسلی های من تنها در کتاب های تاریخ دوران مدرسه و تصاویر انقلاب در صداوسیما دیدیم.
و ما امروز میبینیم که درست یا اشتباه، واقیت یا رویا گفته میشود که تصویر کسی پاره و سوزانده مسشود که روزی برای همه یک استوره بود و یک بت شکن کسی که او را امام خوانند و عده ای هم از سر شیفتگی تصویر اورا در ماه دیدند، شخصیتی که با وجود تمام نکات قوت در خود ضعف هایی هم داشت، ضعف هایی که در بعضی موارد میتوان به سراحت این نکته را بیان کرد که مسیر انقلاب را تغییر داد، حالا به نظر شما آیا و اقعاً بوی گل و سوسون و یاسمن آمد؟
مردم یک سرزمین به نام ایران نزدیک 30 سال پیش به امید تغییر و تحول در امورد مملکت و زندگی خود چه مادی و چه معنوی در دست هم به خیابان ها آمدند و در روزهایی که بعداً دهه فجر نامیده شد حکومت و نظامی را سرنگون کردند که او را متهم به استبداد و فساد میکردند، در استبداد و فساد نظام شاهنشاهی شکی نیست اما مردم ایران برای تغییر آمده بودند نه تحقیر.
و حالا بعد از گذشت 30 سال از انقلاب اسلامی و سرنگونی حکمت اسبدادی شاهنشاهی در ایران امروز حکومت و نظامی در مسند حکمرانی ایران میبینیم که کم از یک حکومت اسبدادی که ندارد هیچ نام دین را نیز با خود یدک میکشد، نظامی که روزی قرا بود جمهوری اسلامی به معنای واقعی باشد امروز به یک حکومت استبدادی دینی تبدل شده است، حکومتی با این نگرش که برای حفظ دین خدا میتوان مصلحت مردم را زیر پا گذاشت، حکومتی که در روز عاشورا مردم را میکشد و بعد به دروغ و فرافکنی از سر خود باز می کند.
انقلابی که قرار بود به مردم خدمت کند مردم را فریب داد، مردمی که قرار بود زندگیشان تغییر کند تحقیر شدند، انقلابی که قرار بود حافظ جان مردم باشد قاتل مردم شد، مقصر کیست؟ مردمی که به خیابان آمدند و انقلاب کردند و یا کسانی که مردم را فریب دادند؟
باید این واقعیت را قبول کرد که به خاطر شرایط موجود و به تحقق نپیوستن وعده های نظام ای به نام جمهوری اسلامی مرم چنان دل خوشی از این سیستم و نظام جمهوری اسلامی ندارند، و درپی تحقق خواسته های خود هستند، اما این اعتراضات یا اشکار است و یا پنهان، اعتراضات آشکار که نهایت عاقبتش میشود زندان و یا در نهایت چوبه دار و اعتراض پنهان عاقبتی جز خفت و خواری و در نهایت سوختن و ساختن نیست، بعد از انتخابات ریاست جمهوری در 2 خرداد 1376 و بعد از آن رای تاریخی در آن روز به سید محمد خاتمی خیلی ها منتظر یک اصلاحات جدی در سیستم حکومتی، سیاسی و اقتصادی ایران بودند، انتظاری که در طی 8 سال ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و حضور اصلاح طلبان در دولت براورده نشد، دورانی با تمام سنک اندازی ها و تبلیغات منفی که در برابر دولت اصلاحات قار داشت، هم سو نبودن و در واقع باب میل نبودن دولت نسبت به میل مقام رهبری در آن روزها از نکته های بارز در جلوگیری از اجرای اصلاحات بود، هرچند در این دوران کارهای خوبی نیز صورت گرفت که بعد در دوران محمود احمدی نژاد همه به باد فنا رفت، رابطه خوب ایران با دولت های اروپایی و ایجاد سطح همکاری ها در اقتصاد و سیایت در دوران اصلاحات یکی از کارهای هایی بود که در دوران محمود احمدی نژاد کاملا به نابودی رسید و در مقابل رابطه با کشورهای جمعیت زیر 1 میلیون نفر بوجود آمد، کشورهایی که ایران برای آنها از انظر اقتصاد به عنان مثال بهشت معود بود و جایگاهی برای عرضه محصولات به ایرن و در نهایت یک تجارت پر سود برای آنها.
بعد از انتخابت ریاست جمهوری در 22 خرداد 1388 همه منتظر یک اتفاق بزرگ بودند، حضور پر شور مردم از همه طیف ها در روزهای قبل از انتخابات نشاندهنده یک نکته بیشتر نبود، تغییر و اصلاح نظام و انقلابی که بخاطر آن خون های زیادی داده اند، تغییری که با تقلب بزرگ دولت نهم به یک رویا تبدیل شده، اما این همه ماجرا نبود با وجود تقلب در انتخابات و ساکت نماندن نامزده هایی مانند میر حسین موسوی و مهدی کروبی موج اعتراضات شروع و در روزهای بعد از انتخابات بصورت آشکار نمایان شد، مردمی که با یک انرژی وصف ناپذیر منتظر یک تغییر بزرگ بودند با وجود تقلب در انتخابات این انرژی را در خیابان ها و بصورت اعتراض نشان دادند، و حالا این اعتراضات بعد از گذشت چند ماه از انتخابات هنوز ادامه دارد و برای آینده این اعتراضات هنوز برنامه ریزی های خودجوش از بین مردم انجام میشود، اعتراضاتی که به نوعی یاد آور روزهای قبل از انقلاب است، روزهایی که با هم شباهت های بسیار دارند، امروز نیز مردم برای تغییر می آیدند برای یک اتفاق بزرگ...
این مطلب از نویسنده است و مسئولیت آن را به عهده می گیرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر